کامران پارسی نژاد

کامران پارسی نژاد در سال 1342 در تهران متولد شد. تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی انگلیسی ادامه داد. او نویسنده، پژوهشگر و مدرس ادبیات داستانی است. اولین داستانش را در سال 73 با عنوان "نذری" و با موضوع عاشورا، در هفته نامه زن روز به چاپ رساند. بعد از آن داستان کوتاه و کودکانه "غنچه و مادربزرگ" و پس از آن داستان کودکانه دیگری با عنوان "فقط همین یک بار" را در کیهان بچه ها به چاپ رساند. در واقع با این آثار، هم به نوعی وارد دنیای مطبوعات شد و هم، پا به عرصه داستان نویسی گذاشت.
پارسی نژاد در حال حاضر مشغول نگارش کتابی با موضوع آموزش داستان‌نویسی است که مبتنی بر پژوهش و ترجمه از آخرین منابع داستان‌نویسی در غرب پیشرفته و شگردهای نوین داستان‌نویسی جهان است به گفته پارسی‌نژاد کتاب آخر او یک اثری پژوهش‌محور است و منابع پژوهش هم عموماً کتاب‌های خارجی است. یکی از نکات برجسته و متمایز این کتاب آن است که بر نمونه‌ها و مصداقهای ادبیات روز دنیا دست گذاشته و درباره هر نمونه مطالب بسیاری را مطرح کرده است.
برخی از  فعالیت های ایشان در حوزه ادبیات ازجمله؛ دبیر سرویس روزنامه جوان (بخش ادب و هنر)، تدریس مکاتب ادبی در فرهنگسرای بهمن به مدت 3 سال، نقد رمان اسطوره شناسی، همکاری با صدا و سیما برای جمع آوری بانک اطلاعاتی، همکاری با مجله ادبیات داستانی و همکاری کوتاه مدتی با هیات نظارت بر تألیف کتاب وزارت ارشاد می باشد. او همچنین همکاریهایی با حوزه هنری و پژوهشگاه اندیشه اسلامی داشته است. پارسی نژاد دارای داستان نیمه بلند و چند داستان کوتاه با موضوع دفاع مقدس است.

از جمله آثار او عبارتند از: داستان کوتاه "اسب بود و تانک"، "به خانه برمی گردیم"، "نقد و بررسی آثار جمالزاده"،"طرح داستان" (پیرامون ساختار عناصر داستان)، "خورشید در آتش"،"رویای شریف"، مجموعه داستان "روزنه"، "کرمها هم در لجنزار می میرند"، رمان "نیمه نارنج"، "عروس جنوب"، "شوریدگی" زندگینامه داستانی خلبان شهید پرویز ذبیحی،"یک کاروان صد منزل"،"فرصتی برای شیخ"،"شهید مدرس"،"داستان معاصر"،"داستان نویسان معاصر"، "پیرامون جریان های ادبی غرب" و "پیرامون اندیشه های فلسفی شیخ بهایی".
از آنجایی که بیشتر حوزه فعالیت ایشان نقد ادبی و پژوهش است وی معتقد است که یکی از مشکلات مهم ادبیات داستانی امروز ما این است که نویسندگانمان اهل پژوهش نیستند و با علوم اجتماعی و تاریخ کشورشان آشنایی ندارند. مقوله مسئله‌شناسی یکی از مباحث مهم علوم اجتماعی است و علوم اجتماعی هم فقط مربوط به اجتماع نیست بلکه یک بخشی از آن ادبیات است.

کامران پارسی‌نژاد نویسنده و منتقد ادبی و عضو انجمن قلم ایران که داوری در جشنواره های مختلف ازجمله جشنواره ادبی یوسف ، کتاب سال دفاع مقدس و قلم زرین در دو سال متوالی را در کارنامه خود دارد، درباره جدید ترین اثر خودش با عنوان «شب دنیا» می گوید:
من توفیق این را نداشته‌ام که به طور مستقیم در جبهه‌های دفاع مقدس حاضر باشم اما سعی کردم ببینم که آیا می‌شود بدون لمس نزدیک این واقعه، درباره آن داستانی خلق کرد یا خیر و اینکه آیا می‌توان به مرز حقیقت مانندی مطلق رسید؟ مساله اصلی من در این رمان موضوع  واکاوی  و بازنگری رویداد های و مساله مهم دفاع مقدس بود. به طور معمول در غرب وقتی حدود ۱۵ سال از یک واقعه تاریخی با عظمت مانند جنگ می‌گذرد و هیجانات و التهابات پیرامونش فروکش می‌کند، درباره آن  تازه شروع به داستان‌نویسی می‌کنند. من نیز فکر می‌کنم از نظر زمانی وقتش رسیده بود که برگردیم و به جنگ نگاهی از نو داشته باشیم.

در رمان «شب دنیا» فضای جنگ بهانه روایت داستان و بازنگری و تحلیل فلسفه هشت سال دفاع مقدس شده است. قهرمان داستان ایلیا  نیز یکی از فرماندهان نظامی مفقودالاثر در دوران اسارات  است و سرنوشتی برایش متصور نیستیم. درباره او شایعات زیادی به گوش می‌رسد و مشخص نیست کدام‌یک صحت دارد. با این همه او در زمان حیاتش شخصیتی  متفاوت  و عارف مسلک بوده و  نوع نگرشش به دنیا جدای از تعاریف عادی مردم  است. این شخصیت آشنازدا و متفاوت با انبوهی از شایعات این داستان بهانه واکاوی جنگ قرار گرفته است. این رمان جدای از اینکه حادثه محور است سعی کرده به موضوعاتی مانند فلسفه شهادت، جبر و اختیار نیز ورود کند و به این مساله توجه نشان دهد که فضای معنوی حاکم بر جبهه تا چه اندازه توانسته پس از جنگ در جامعه تکثیر شود  و در نهایت چرا ما اکنون به شب دنیا رسیده ایم.